Jak przygotować powierzchnię i nakładać taśmę klejącą?

1. Temperatura na stanowisku klejenia powinna wynosić min. +15°C. Dotyczy to zarówno temperatury otoczenia jak i elementów klejonych oraz samych materiałów klejących. W przypadku gdy temperatura będzie niższa niż wskazana należy klejone detale sezonować przed klejeniem w pomieszczeniach o odpowiedniej temperaturze przez min. 12 godzin. Należy również unikać gwałtownych chwilowych zmian temperatury i wilgotności w miejscu klejenia (otwieranie drzwi zewnętrznych, bram wjazdowych do hal produkcyjnych, itp).
2. Jeżeli klejone substraty wymagają matowienia to wyznaczone do klejenia miejsca należy zmatowić włókniną ścierną 3M 7447+. Obszar przeznaczony do matowienia można wyznaczyć za pomocą taśmy maskującej np. 3M 101E. Wskazane jest odtłuszczanie powierzchni przed i po procesie matowienia.
3. Klejone powierzchnie należy dokładnie oczyścić preparatem czyszczącym 3M Surface Cleaner używając do tego celu  jednorazowych ręczników papierowych (np. 34567). Bardzo ważne jest aby powierzchnie przecierać w jednym kierunku zmieniając każdorazowo miejsce na ręczniku papierowym. Operację czyszczenia należy powtarzać do chwili usunięcia z powierzchni wszystkich luźnych cząstek i zanieczyszczeń. Zużyte ręczniki należy wyrzucać od razu do “bezpiecznego” pojemnika na materiały palne – jest to podstawowa zasada pozwalająca na utrzymanie miejsca pracy w porządku i czystości. Aby uzyskać optymalną jakość połączenia, klejone powierzchnie muszą być czyste, suche i jednorodne (wolne od luźnych cząstek, takich jak np. talk na wyrobach gumowych lub włókna w przypadku klejenia drewna, itp.).
4. Jeśli przygotowywana powierzchnia zanieczyszczona jest olejami lub smarami, konieczne może się okazać wstępne odtłuszczenie odpowiednim rozpuszczalnikiem np. acetonem.
5. Po odparowaniu środka czyszczącego nakładamy lakier podkładowy 3M Primer 94 za pomocą np. aplikatora 400 AP 100 – nanosimy jedną cienką warstwę przesuwając aplikator z lakierem wzdłuż powierzchni przeznaczonej do klejenia, po czym pozostawiamy tak przygotowaną powierzchnię na kilka minut (5-10 minut w zależności od grubości warstwy i temperatury otoczenia i klejonych materiałów).
6. Na tak przygotowaną, suchą powierzchnię nakładamy taśmę. Po nałożeniu taśmę należy docisnąć np. wałkiem dociskowym. Wartość docisku: 3-4 kg/cm2. Dokładny docisk zapewnia lepszy kontakt taśmy z klejoną powierzchnią, a tym samym zwiększa wytrzymałość połączenia. Następnie należy usunąć warstwę zabezpieczającą z taśmy, spozycjonować przyklejany detal i przykleić w przygotowanym miejscu oraz mocno docisnąć połączenie wałkiem gumowym jak wyżej.
7. Tak wykonany element sezonować w odpowiedniej temperaturze (min.+15°C) przez ok. 24 godziny (pozostawić na regale odkładczym do następnego dnia). Pełna siła połączenia uzyskiwana jest po 72 godzinach w trakcie przechowywania w powyższej temperaturze.

UWAGI!

1. W przypadku, gdy temperatura aplikacji taśmy jest niższa niż wskazane (dotyczy to temperatury otoczenia, łączonych elementów oraz samej taśmy), własności płynięcia kleju na taśmie mogą być ograniczone skutkiem czego będzie obniżenie wytrzymałości połączenia, a w konsekwencji może to doprowadzić do degradacji połączenia.
2. Wiązanie taśm VHB z materiałami porowatymi i włóknistymi, jak drewno, płyty wiórowe, płyty k-g, beton itp. będzie bardzo słabe jeżeli nie zastosujemy powłok lub primerów. Ze względu na wielość odmian włóknistych i porowatych powierzchni należy zawsze ocenić, czy siła wiązania będzie odpowiednia do konkretnego zastosowania.
3. Zastosowanie taśm VHB do szkła, kamienia, ceramiki lub innych materiałów krzemionkowych w warunkach zewnętrznych lub w środowiskach ekstremalnie wilgotnych lub mokrych, wymaga użycia 3M SILAN w celu zapewnienia długoterminowej dobrej adhezji do tych hydrofilnych powierzchni. Produkt należy wcierać w odtłuszczoną powierzchnię. Klejenie musi odbywać się na suchej powierzchni.
4. Jeżeli mamy do czynienia z grubą warstwą oleju lub brudu, farbami tlenkowymi lub powłokami konwersyjnymi na metalach (np. powierzchnie chromowane, anodowane, oksydowane, itp.) konieczne jest zastosowanie materiałów ściernych np. włóknina typu Scotch-Brite lub papieru ściernego (o granulacji P220 lub mniejszej). Pomocna może okazać się szczotka druciana lub urządzenia do obróbki strumieniowo-ściernej. Unikać należy natomiast gruboziarnistych (bardzo szorstkich) materiałów ściernych, ponieważ mogą one powodować zbyt dużą chropowatość powierzchni i utrudniać właściwą penetrację powierzchni przez klej. Należy zawsze stosować 3M Surface Cleaner aby usunąć z powierzchni wolne cząsteczki.
5. Taśmy VHB wykazują zwykle dużą adhezję do stali pokrywanej galwanicznie. Powstająca na powierzchni „biała rdza’ (tlenek cynku) może utrudnić pełny kontakt taśmy z klejoną powierzchnią i zmniejszyć siłę wiązania. Warstwę tlenków można usunąć opisaną wyżej metodą ścierną lub stosując słaby roztwór kwasu (np. 6 – 8% roztwór kwasu fosforowego).W przypadku niewielkiej oksydacji powierzchni często wystarczające jest użycie octu.
6. Mosiądz, miedź i brąz wykazują skłonność do utleniania nawet po połączeniu z taśmą VHB. Aby uniknąć osłabienia połączenia z upływem czasu należy pokryć powierzchnie tych metali lakierem podkładowym – zawsze, po nałożeniu powłoki zabezpieczającej niezbędne jest sprawdzenie przyczepności taśmy VHB do tej powłoki. Uwaga: podobne trudności może także sprawiać łączenie stali ocynkowanej ogniowo.
7. Przygotowanej, czystej powierzchni nie wolno dotykać palcami.
8. Zalecana ilość taśmy – 60cm² na 1 kg obciążenia statycznego na ścinanie (przy założeniu pełnego kontaktu taśmy z klejonymi powierzchniami).
9. W celu uzyskania właściwych parametrów połączenia taśma musi zawsze wypełniać przestrzeń między łączonymi materiałami. Taśma musi być dwa razy grubsza niż największa szczelina między łączonym detalami.  
10. Przy stosowaniu rozpuszczalników, środków odtłuszczających, primerów i innych płynnych środków chemicznych należy postępować zgodnie z zaleceniami producentów i przestrzegać przepisów BHP.